Aμαρτωλό χταπόδι

•  1 χταπόδι (1 κιλό περίπου)
•  πατάτες baby
• μια πιπερίτσα τσίλι (ή και δύο αν τολμάς..)
• μια σκελίδα σκόρδο κομμένη στη μέση
• μισό κρασοπότηρο Βαλσάμικο ξύδι
• 2 κουταλιές του γλυκού μέλι
• 2 φύλλα δάφνης
• 1 κλωνάρι δενδρολίβανο 
• 1 κουταλάκι του γλυκού καπνιστή πάπρικα
• μαϊντανό ψιλοκομμένο

Βάζουμε το χταπόδι ολόκληρο με τη δάφνη, το δεντρολίβανο και 2 κουταλιές της σούπας βαλσάμικο ξύδι σε κατσαρόλα να σιγοβράσει στο... ζουμί του για 45΄ περίπου. Κατόπιν, το κόβουμε σε κομμάτια και το βάζουμε στο ταψί με την πιπερίτσα τσίλι και το σκόρδο. Προσθέτουμε τις baby πατάτες κομμένες στα δύο, αφού τις έχουμε βράσει για 10΄. Σε ένα ποτήρι, διαλύουμε σε ζεστό νερό το μέλι, την καπνιστή πάπρικα και το βαλσάμικο ξύδι και το ρίχνουμε στο ταψί. Ραντίζουμε με ελαιόλαδο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200˚C για μισή ωρίτσα. Στο τέλος, πασπαλίζουμε με μαϊντανό.

Μικρά μυστικά: Η ποιότητα της καπνιστής πάπρικας θα καθορίσει την επιτυχία του πιάτου. Προτιμήστε τη "χύμα" πάπρικα από το μπαχαράδικο-παντοπωλείο της γειτονιάς σας.

Μεγάλο μυστικό: Δεν ξέχασα το αλατοπίπερο... δεν χρειάζεται!

Φιλική συμμετοχή στη φωτογραφία και την αμαρτία η Ι.Ζ.

Aπακομακαρονάδα

• 450 γρ απάκι κομμένο σε κύβους
• 200 γρ λιαστές ντομάτες ψιλοκομμένες
• μια φρέσκια ντομάτα τριμμένη
• μαϊντανό ψιλοκομμένο
• 1 ποτήρι κόκκινο κρασί ημίγλυκο
• ζυμαρικά casarecce
• πιπέρι

Τσιγαρίζουμε το απάκι σε ελάχιστο ελαιόλαδο και προσθέτουμε τις λιαστές. Στη συνέχεια σβήνουμε με το ημίγλυκο κρασί και το αφήνουμε να σιγοψηθεί. Παράλληλα βράζουμε τα μακαρόνια al dente, τα στραγγίζουμε ελαφριά με μία τρυπητή κουτάλα και τα ρίχνουμε λίγα-λίγα στο τηγάνι με το απάκι. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε τη φρέσκια ντομάτα, το πιπέρι και το μαϊντανό. Αφήνουμε στη φωτιά μέχρι τα ζυμαρικά να απορροφήσουν όλο το ζουμί.

Μικρά μυστικά: Για την απακομακαρονάδα προτιμήστε ζυμαρικά casarecce. Επειδή όμως συχνά είναι δύσκολο να τα βρείτε, δοκιμάστε με πέννες ή κατιτίς άλλο. Ψιλοκόψτε αρκετό μαϊντανό. Ταιριάζει τέλεια με ανθότυρο.
Μεγάλο μυστικό: Το κρασί που χρησιμοποιούμε για να σβήσουμε το απάκι το δοκιμάζουμε πριν και το πίνουμε ενδεχομένως κατά τη διάρκεια προετοιμασίας του φαγητού. Έχει μεγάλη σημασία το κρασί να... πίνεται! Υπάρχει λόγος που οι συνταγές λένε "σβήνω με κρασί", και όχι "σβήνω με ξύδι".


Καλή Επιτυχία!

Πολλά ευχαριστώ στην Ι.Ζ. που ήρθε από την Ολλανδία ειδικά για να απαθανατίσει τη διαδικασία, να φάει και να επιβραβεύσει για πολλοστή φορά τη μαγειρική μου

H αφορμή

Όλα ξεκίνησαν πολύ νωρίς..

Από τότε που προτιμούσα να μείνω νηστική παρά να φάω φαγητό που δε μου αρέσει. Έχω λουστεί ένα πιάτο φακές για αυτό μου το πείσμα!

Για μένα το φαγητό δεν είναι επιβίωση. Το φαγητό είναι απόλαυση...

Και αυτό θα έπρεπε να ισχύει για όλους.

Με τον ίδιο τρόπο που ως άνθρωποι δεν αναπαραγόμαστε για τη διαιώνιση του είδους μας, αλλά ερωτευόμαστε κι αγαπάμε.

Το φαγητό λοιπόν είναι αυτό που θα μου φτιάξει τη μέρα ή που θα μου τη χαλάσει.

Και μαγειρεύοντας εκφράζομαι. Για την οικογένειά μου, για τους φίλους μου.

Είναι ο τρόπος μου να τους δείξω πόσο σημαντικοί είναι για μένα... Και η επιβράβευσή μου τα μμμμμμμμμμ σε ένδειξη θαυμασμού όταν δοκιμάζουν τα πειράματά μου.

Όλοι όσοι με ξέρουν έχουν γευτεί τα πιάτα μου. Και τα περισσότερα, «σε παγκόσμια πρώτη» όπως λέω. Για την ακρίβεια, σε παγκόσμια πρώτη και... τελευταία.

Γιατί ποτέ δεν θυμάμαι τί έκανα για να το ξανακάνω. Λες και βρίσκομαι σε κατάσταση μέθης πάνω από την κατσαρόλα, να πειραματίζομαι με ό,τι έχω, με όλες τις αισθήσεις στο φουλ και μετά να μη θυμάμαι τίποτα...

Κι εδώ έρχεται αυτό το μπλογκ. Για την καταγραφή κι επανάληψη...