Ζύμη: Θυμάστε που rockάραμε πριν πολύυυυυυ καιρό;;;; Όχι;;;;; Επανάληψη αμέσως!!! Μόνο που αφήνουμε κατά μέρος το σαφράν και προσθέτουμε ένα κουταλάκι ξερά μυρωδικά (ρίγανη, θυμάρι και
βασιλικό). Μμμμμμμ, μοσχομύρισε. Όταν την απλώσουμε στο ταψί την τρίβουμε με μια σκελίδα σκόρδο. Αλείφουμε
με πάστα ντομάτας.
Χωρίζουμε
την πίτσα στα τέσσερα και βάζουμε στο κάθε τεταρτημόριο μία από τις παρακάτω
εκδοχές. Ρίχνουμε από πάνω
ελάχιστο ελαιόλαδο (θα κάνει τη διαφορά).
Ψήνουμε
σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 για 20 (αργά και βασανιστικά) λεπτά
τοποθετώντας το ταψί στη χαμηλότερη θέση.
No1: Μοτσαρέλα
– προσούτο (το μεγαλείο της απλότητας)
No2: Μοτσαρέλα
– μανιτάρια (διαφορετικών ποικιλιών) – λάδι τρούφας (για τους λάτρεις)
No3: Μοτσαρέλα
– καπνιστή πανσέτα σε κύβους – κρεμμύδι ψιλοκομμένο – ντομάτα ψιλοκομμένη
No4: Μοτσαρέλα
– φρέσκος βασιλικός – ξερός βασιλικός – ξύσμα λεμόνι (γιατί περνάω φάση)
Μικρά
μυστικά: για την πρώτη εκδοχή, προσθέτουμε το προσούτο στο τελευταίο 5λεπτο. Να
ψηθεί αλλά να μην καεί. Για τη δεύτερη εκδοχή προσθέτουμε το λάδι τρούφας στο
τέλος, αφού ψηθεί. Η τρίτη εκδοχή θα έπρεπε να σας θυμίζει την αμμματριτσιάνα.
Για την τέταρτη εκδοχή, προσθέτουμε αν θέλουμε και φρέσκια ντομάτα και το
φρέσκο βασιλικό αφού ψηθεί η πίτσα.
Μεγάλο
μυστικό: Δεν
το λέμε... Φτάνει που το ξέρουμε... Εμείιιιιιις!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου